MOKLOBEMİD

Kullanıldığı durumlar:

Depresyon,

Sosyal Fobi.

Gebelikte Risk: Kullanılması önerilmez.

Kullanılması sakıncalı olan durumlar:

Moklobemide aşırı duyarlılık.

Denetim altında olmayan hipertansiyonda ve karaciğer hastalıklarında kullanılmamalıdır.

Akut konfüzyonel durumlarda da kullanılması kontrendikedir.

Trisiklik antidepresanlarla birlikte kullanımı kontrendikedir.

Çok güvenli davranmak için fluoksetinin bırakılmasından sonra 5 hafta geçmeden, diğer antidepresanların bırakılmasından sonra 2 hafta geçmeden bu ilaca başlanmamalıdır.

18 yaşının altındaki kişilerde kullanılması önerilmez.

Uyarılar ve Önlemler

İntihar olasılığı bulunan hastalarda birden çok kutu ilaç reçete edilmemelidir.

Tirotoksikozu ya da feokromositoması olan hastalarda çok dikkatli olunmalıdır.

Hastalar moklobemidin etkileri tam görülene dek araba kullanmaktan ya da tehlikeli birtakım araçları kullanmaktan kaçınmalıdırlar.

Düşük miktarlarda anne sütüne de geçer, bu yüzden çok gerekmedikçe emziren annelerde kullanılmamalıdır.

Yan Etkileri

% 1-10 sıklıkta karşılaşılanlar:

• Baş ağrısı, kafada basınç hissi, insomnia, uyku bozuklukları, baş dönmesi, tremor, ajitasyonda artma, huzursuzluk, sinirlilik, uykulu olma, somnolans, yorgunluk, sedas-yon, anksiyetede birden artma, anksiyete durumu, bitkinlik ya da bayılma hissi
• Taşikardi, çarpıntı, hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon
• Ağız kuruluğu, bulantı, konstipasyon, gastrointestinal ağrı, epigastrik rahatsızlık, diyare, abdominal dolgunluk, karın ağrısı, kusma,
• Görme bulanıklığı
• Terleme

Aşırı Doz/Toksisite

Bulantı, uyuşukluk hali, hafif bir yönelim bozukluğu, sözü ağızda gevelercesine konuşma, amnezi ve reflekslerde azalma gibi belirtiler görülebilir. Aşırı dozda alınmasından sonraki 1-5 gün içinde laboratuvar değerleri ve yaşamsal bulgular olağan değerlerine döner. Organ toksisitesi bildirilmemiştir. Tedavide genel destekleyici önlemlerin alınmasının yanı sıra gastrik lavaj, kusturma, aktif kömür uygulaması ve sıvı izleminin yararı olur.

İlaç Etkileşmeleri:

Simetidinle tedavi edilen hastalarda moklobemidin önerilen en düşük dozda kullanılması önerilir (100-200 mg/gün gibi). Moklobemidle tedavi edilen hastalarda simetidin tedavisine başlanmadan önce dozun % 50 oranında azaltılması gerekir.

Tiramin: Tiraminden zengin yiyeceklerle (yıllanmış kaşar ve mayalı yiyecekler) birlikte alındığında kan basıncında yükselme gözlenebilir. Başın arkasında ağrı, çarpıntı, ense sertliği ya da daha önceden yaşanmamış birtakım belirtiler başlarsa doktora başvurulmalıdır. Hipertansif hastalar, tiramin içeriği yüksek olan yiyecekleri tüketmemeleri konusunda uyarılmalıdırlar.

Moklobemid antihipertansif ilaçların etkilerini azaltabilir, birlikte kullanılacaklarsa dikkatli olunmalıdır.

Diğer antidepresanlar: Moklobemidle, trisiklik antidepresanlar ya da seçici serotonin geri alım inhibitörleri birarada kullanılmamalıdır.

Antipsikotikler: Şizofrenik ve şizoaffektif bozukluğu olan depresyondaki hastalarda moklobemidle tedavi sırasında psikotik belirtiler alevlenebilir. Dikkatli olunmalıdır.

Beraberinde alkol tüketilmesinden kaçınılmalıdır.

Ayrıca hastalar, soğuk algınlığı, saman nezlesi ve kilo verdirme ilaçları gibi amfetamin ve efedrin benzeri bileşikleri içeren sempatomimetik aminleri birlikte kullanmaktan kaçınmaları konusunda uyarılmalıdırlar. Dekstrometorfanla birlikte kullanılması da serotonin sendromu olasılığını artırır, birlikte kullanmaktan kaçınılmalıdır.

Olağan Doz

Moklobemid her zaman yemeklerden sonra alınmalıdır. Moklobemide, bölünmüş dozlarda günde 300 mg olarak başlanmalı, alınan klinik yanıta ve intolerans belirtilerinin ortaya çıkıp çıkmadığına göre gerektiğinde doz artırılmalıdır. Diğer antidepresanlarda olduğu gibi terapötik yanıt alınabilmesi için belirli bir sürenin geçmesi gerekecektir. Dozun hızla artırılmasının bu süreyi kısalttığına ilişkin herhangi bir kanıt olmadığı gibi böyle bir yaklaşım ilacın yan etkilerini de artırır.

Depresyonun ağırlığına bağlı olarak doz 150 mg/gün'e düşürülebileceği gibi en fazla 600 mg/gün'e dek de çıkarılabilir. Klinik çalışmalarda hastaların büyük bir çoğunluğunun günde 450 mg yada daha düşük bir dozla tedaviye yanıt verdikleri görülmüştür.

Yaşlı hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Karaciğer bozukluğunda dozlama: Standart dozun üçte biri ya da yarısı verilmelidir.

Böbrek bozukluğunda dozlama: Doz ayarlamasına gerek yoktur.

HASTALARA ÖNERİLER

YEMEKLERDEN HEMEN SONRA ALINIZ.

TAM ETKİNLİĞİNİ GÖSTEREBİLMESİ İÇİN BİRKAÇ GÜN, HATTA BİRKAÇ HAFTA GEÇMESİ GEREKEBİLİR. TEDAVİYE BAŞLADIKTAN SONRA DAHA DA KÖTÜLEŞİRSENİZ HEKİMİNİZİ BİLGİLENDİRİNİZ.

BAŞ DÖNMESİ, BAŞ AĞRISI, UYKUSUZLUK VE BULANTI GİBİ BİRTAKIM BELİRTİLER YAŞAYABİLİRSİNİZ. AĞIR ZONKLAYICI BAŞ AĞRISI, ENSE SERTLİĞİ, KALP ÇARPINTISI YA DA KALP ATIŞLARINDA BELİRGİN BİR HIZLANMA YA DA YAVAŞLAMA OLURSA HEKİMİNİZİ BİLGİLENDİRİNİZ.