GÖÇE YÖNELTEN KİŞİSEL ETKENLER VE UYUM

Bireyleri göçe yönelten özel kişisel özellikleri araştırmak gerçekten ilgi çekicidir. Büyük olasılıkla, kök salamayanlar ve bağlanamayanlar, çok hırslı ve kendini beğenmiş olanlar, yaşamlarında tuhaflıkları, yenilikleri ve toplumun düzenin bozmayı çok sevenler, zarar verici olarak algıladıkları diğer insanlardan kaçmak isteyenler, göç etmeye daha yatkındırlar. Bu doğru olsa da, göç kararının iç dünyadaki ve sosyoekonomik alanlardaki etkenlerin karmaşık etkileşimi ile ortaya çıkan bir karar olduğunu bilmek gerekir. Kişilik özellikleri, süreç içindeki değişkenlerden yalnızca biridir.

Bununla beraber kişilik organizasyonu, bireyin yeni ülkesine uyum sağlama sürecinde çok daha büyük bir role sahiptir. Bireyselleşme için gerekli ruhsal kapasiteye ulaşamayanlar, beklentilerin çok ötesinde bir yurt özlemi duyarlar ve bunun sonucunda ortaya çıkan uyumsuzluk riski daha yüksektir. Temas arayan, ilişki toplayan, güvenlik odaklı bireyler, yaşadıkları yeri terk etmekte daha çok zorlanır ama yavaş yavaş yeni ülkede de bağlanabileceği yeni nesneler keşfeder ve yerleşerek yaşamını daha kolay kurar. Heyecan arayan, yenilik arayan, bağımsız bireyler ise göçmenliğin ilk aşamalarında daha fazla zorlanabilir, ama yeni çevresi tarafından sağlanan özgürlüğün tadını çıkarır ve sonunda yalnızca yorgun düşmüş olur. Her iki durumda da, eğer birey gerçek kapasitesine ulaşmış ise, iç dünyadaki bağımsızlık duygusu, göçle kaçınılmaz hale gelen yalnızlık anlarına katlanma düzeyini o kadar çok arttıracaktır.

 

Bu bölüm, Halime Odağ Vakfı Yayınlarından çıkan, Prof.Dr. Salman Akhtar'ın "Kimlik Ve Göç" adlı kitabından yararlanılarak hazırlanmıştır.